Een verhalenboek voor kleuters in twee delen. Een meisje, Keesje Gewoon, beleeft allerlei avonturen rondom een verhuizing.
Ze woont in een bovenhuis met papa, mama, twee ratjes en de knuffels.
Haar allerliefste knuffel is Bes, een witte lama. Keesje neemt Bes overal mee naar toe.
Op een dag zegt papa dat ze gaan verhuizen. Keesje bedenkt allerlei manieren om niet te hoeven verhuizen, want dat vindt ze niet leuk. Maar als mama het grote geheim vertelt wordt het anders.
Elk deel bevat 20 korte verhalen met een eigen avontuur en illustratie(s).
Hieronder volgen enkele fragmenten uit deel 1 en 2.
Wil je verder lezen? Het eerste deel van het boek is verkrijgbaar bij Boekscout en Bol.com
Deel 2 is in ontwikkeling.
Zie ook: Werk in uitvoering.
Deel 1
Het verhuishuis
Het kussen van mama wordt een boot, het dekbed het strand en het laken de zee. Als alles klaar is kijkt Keesje heel tevreden. Zo is het een mooi verhuishuis aan zee. Maar de zee is van water, dát weet ze heel zeker.................
Schelpengras
In de blauwe lucht vliegen grote meeuwen krijsend heen en weer. Golven klotsen tegen de boten. Overal hoor je stemmen, harde en zachte. Keesje schept zand in de emmer en drukt het stevig aan. De druppeltjes van het zeewater glinsteren op haar rug. Ze gaat een huis maken met een hele grote tuin.................
Een huis voor zeebeestjes
Trots als een pauw knikt Keesje naar alle mensen die langs lopen, ook naar de zeemeeuw. Maar wat gebeurt er nou! Hij pikt gewoon zomaar met zijn grote gele snavel in het zandhuis.
‘Jij mag het niet kapot maken!’ roept Keesje. ‘Ga weg, ga maar in de zee.’ Ze wijst met haar vinger. En dan schrikt ze. De zee komt dichterbij. Net was hij nog ver. Ze moet hem snel tegenhouden............
Groot en klein
‘Woont U in een groot huis?’ vraagt Keesje.
‘Nee hoor,’ antwoordt de meneer.
Dat is raar, denkt Keesje, hij is toch groot?
‘Eet u veel?’
‘Heel veel,’ antwoordt de meneer lachend.
‘Ook kroepoek?’ De meneer knikt.
‘Maar niet alles,’ zegt ze terwijl ze lachend naar mama kijkt, ‘want ik ga kroepoekjes in de pindasaus dopen als allereerst.’..............
Dood
1
Het wordt steeds donkerder en de regen tikt als maar harder. Keesje houdt Bes stevig tegen zich aan.
Klabats! Ineens is de kamer verlicht. Ratje en Wratje kruipen snel onder het kleedje.
‘Jullie hoeven niet bang te zijn hoor,’ zegt Keesje. ‘Dat doet de bliksem en de donder doet rommelen.’
Maar dan...............
2
Keesje slaat op haar trom, terwijl de vogeltjes een treurig lied tjilpen.
‘Dit is je nieuwe huis lief vogeltje, slaap maar gewoon lekker dood.’
Deel 2
Dikke Toos
‘Hallo Keesje, zegt Toos, ik kom gezellig de hele morgen bij je oppassen.’ Keesje geeft geen antwoordt want ze is er niet. En Toos is toch stom.
Ineens vraagt Keesje zonder te kijken; ’Ken jij ook Simon? hij is lief.’
‘Maar ik ben ook lief,’ antwoordt Toos.
‘Nietes want ik mag geen voorstelling.’
‘Een voorstelling in bad dat is leuk,’ zegt Toos.
Keesje weet niet wat ze hoort en kijkt stiekem langs het washandje. Toos staat gebogen, ze ziet alleen maar dikke billen.
‘Wat doe jij?' vraagt Keesje.
‘Ik raap de rotzooi op.’
‘Waarom heb jij dikke billen?’
‘Omdat ik daar heerlijk zacht op kan zitten als ik naar jouw voorstelling kijk.’
Stiekem
Keesje staat op het parkweggetje en houdt haar benen stevig tegen elkaar. Er moet een plas komen, ze kan het niet meer ophouden. In de struiken bij de vijver heeft papa een keer geplast, dat is een goed idee. Ze parkeert de wandelwagen op het gras en rent naar de struiken. Pfoe! dat ging net goed. Ze lijkt wel een olifant zoveel plas komt er.
Rare geluiden
Stilletjes sluipt Keesje met Bes, Ratje en Wratje naar de keuken. Daar pakt ze alles wat nodig is om monsters te verjagen. Als de aller gevaarlijkste ridder loopt Keesje naar buiten.
Een prentenboek voor kleuters in ontwikkeling. Hoofdpersoon in het verhaal is Betje de pissebed. Ze woont samen met Boris de mier in de Pissebedstraat. Op een dag moeten ze evacueren, omdat de stenen van de straat vervangen worden. Maar Betje is eigenwijs, ze blijft in haar kuiltjesmatras liggen. En dan gebeuren er dingen die Betje nooit had kunnen bedenken. Wil je verder lezen? Zie: Werk in uitvoering.
